13 december
Het is alsof er vandaag poolstormen woeden! Elke boom die ik op de landweg passeerde, was een enorm windinstrument, loeide een gepassioneerd lied, en de lucht was aan flarden gescheurd. Het is zulk weer dat de stenen uit de grond vriezen, maar je krijgt er wel een enorme kick van. Ik stond in het veld, balde mijn vuisten in de wind en daagde alles en iedereen uit. Ik zit dit te schrijven bij het vuur en voel me tot in mijn botten getuchtigd en gezuiverd door deze grootse geselende wind.
14 december
De levendbarende schoot is vervangen door steen en beton, door blik en plastiek, door techniek en tragiek. Het doet me denken aan een filmpje dat ik eens zag over de bekende proef met het aapje. Het werd in een hok gezet bij twee kunstmoeders. Een was van vogelgaas en omwikkeld met badstof. Daarboven zat een soort kop gemonteerd: een plastic clownsmasker met een geschilderde grijns. De andere kunstmoeder was enkel gaas met een zuigfles waaruit het diertje kon drinken. Zo werd het verscheurd door innerlijke tweestrijd. Eigenlijk zocht het warmte van de badstoffen kunstmoeder, het klampte zich eraan vast, maar toch wilde het niet omkomen van honger en bracht doodnerveuze bezoeken aan de speen. Het aapje is knettergek geworden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten